De geheimzinnige wereld van de mosjes

Mossen een wonderbaarlijke wereld.Klikken op foto’s om te vergroten

Rode heide lucifer toonde ik in al die jaren bloggen nog wel eens, maar ik kan er nooit aan voorbij gaan . Ze zien er toch altijd wat anders uit.Het is een korstmos dat voorkomt in heidegebieden en op venige , zanderige grond en rottend hout.Er staan nog  soorten op de foto maar dat is voor aan andere keer

Ik had er regen-mist-sneeuw -ijs  en  zonnige dagen  tijdens mijn vakantie in Nederland. Ik wandelde door de Maasduinen een heerlijke brok natuur en  sta dan altijd vol bewondering te  kijken naar de weinig bekende wereld van de ontelbare soorten mossen.. Had alleen de compact camera bij en kon alleen fotograferen vanuit het draagdoek waarin mijn arm rust. Spijtig genoeg niet vanop de grond voor een laag standpunt.

Ik moest dus op zoek naar mossen die op hoogtes groeiden  zoals hoge boomstronken of op zand-of heuvelruggen. Dit is dus het resultaat van het compromis dat ik moest sluiten.

Hier zie je kapsels van beekstaartjesmos?  waaraan bevroren waterdruppels hangen die glinsteren als diamantjes en werken als spiegeltjes voor wat er onder of boven groeit

De rode heidelucifer is een korstmos, staat op steeltjes van 1-2mm en heeft bovenaan dikke, kleine rode knopjes.Ze worden meer en meer zeldzamer daar grassen hun plek innemen. Je moet er wel erg goed naar zoeken want ze zijn piepklein en zijn in een vochtig winterseizoen op z’n mooist. De rode topjes bovenaan zijn het vruchtlichaam waarin de sporen zitten

Advertenties

Ontdekkingen op het strand

Ik heb een erg lange strandwandeling gemaakt in Oostende.

Er stond veel wind vanuit de zee en aan de vloedlijn hadden opzwepende baren heel wat achtergelaten . Ik heb het niet over rommel ,plastiek,koorden,schoenen enz. .Ik wil het hier hebben over natuurlijke dingen afkomstig van zeedieren die aan de waterrand op het strand lagen

U hebt dit zwarte vierkant met punten vast ook wel gezien.Het is het kapsel van de eieren van een rog

De witte ovale schelpen,zeeschuim genoemd zijn de rugschilden van inktvissen

Knotswieren zijn eetbaar en worden gebruikt voor een gezond gebit en als smaakstof in brood .Wieren bevatten veel gezonde dingen.

Schelpen zijn de harde delen van zeedieren.He is eigelijk een pantser of beschermlaag.Als lege schelpen op het strand liggen dan kan je er zeker van zijn dat ze soms 100 jaar oud zijn.Hier zie je de schelpn van oesters.

De geel-witte bollen die er uitzien als een tennisbal met gaatjes,zijn de eikapsels van de wulk een zeeslak die men in de volksmond karakollen noemt.

Blaaswieren zijn net als de andere soorten ook gezond en eetbaar

Als mist de wereld kleiner maakt

Ik trok er in de vroegte op uit ,dik ingeduffeld want het was barkoud.De wereld was gehuld in een mystiek gordijn  her en der delicate kunstwerkjes achterlatend  op planten en voorwerpen.

De dikke mist maakte van de goed gekende plekken ,een raadselachtige wereld waar de horizon verdwenen was en oriëntatie veel inspanningen vroeg.

Gevangen in een bel van  van mistige geheimzinnigheid genoot ik van “the sound of silence”.

Ik zat precies vacum verpakt in een veel kleinere miniatuurwereld.

Het bladertapijt was vrij glad onder mijn voeten zodat het soms balanceren was om niet uit te schuiven of te vallen.

Toch ondekte ik veel moois. Kijken jullie maar even mee.

Klikken op foto’s om te vergroten

Het kleine jachthaventje zag er grauw en kleurloos uit

Het had ook gevroren en de groene blaadjes kregen een wit ijsrandje

Na een uur begon de mist dunner te worden en ging de zon een gevecht aan om door de wolken te breken..maar dat duurde echt wel lang voor ze daar in slaagde

Bevroren dauwdraden begonnen stilletjes te ontdooien en druppels vochten tegen de zwaartekracht

De natuur kreeg terug kleur

Het kantwerk onstaan door mist en vorst zou volledig verdwijnen na het verschijnen van de zon

De wereld kwam terug tot leven en de eerste hond met baasje dook plots op

Op de mooie kunstwerkjes van moeder natuur verschenen meer en meer druppels

de natuur bekende na enkele uren terug kleur

Wandelen in de Hoge Venen 1

Riviertje “de Polleur”

De Hoge Venen worden begrensd door Eupen in het noorden, Monschau in het oosten, Malmedy in het zuiden en Spa in het westen. Het Belgische, grootste deel ligt in de Oostkantons (de Duitstalige Gemeenschap plus de gemeenten Weismes en Malmedy)  Met toppen tot net onder de 700 meter is het het hoogst gelegen gebied van België, waaronder ook het hoogste punt van het land, het Signaal van Botrange (694 meter TAW, 692 meter boven de zeespiegel)

Bosbesplanten die in de zon staan verkleuren tot rood.Er hangr zelfs nog een blauwe bosbes aan

De avontuurlijke wandeling begint aan de Baraque Michel en geeft een mooi overzicht van landschappelijke diversiteit van de Hoge Venen.  Op de wandeling treffen we de Fischbachkapel.

Fischbachkapel om verdwaalde wandelaars te oriënteren en een schuilplaats te geven

Les Croix des Fiancés.Op deze plek stierf in 1871 een jong koppel van de kou.Ze waren vertrokken in Xhoffraix om papieren op te halen die nodig waren voor hun aanstaande huwelijk.Ze verdwaalden en en op deze plek werden ze dood terug gevonden

La croix des Fiancés

Typische veenvlakte

 Er was ook de riviervallei van het riviertje “Le polleur “afgezet met berken en elzen, dat we de hele tijd volgen en lopen  zo door ongerept landschap  .

meanderend riviertje “de Polleur”

Op het pad  bij aankomst in “Six Hetres,staan we verwonderend te kijken naar een mysterieus eiland van loofbomen  te midden van een naaldbos.

knuppelpad

Om geen natte voeten te krijgen of weg te zakken in het veen is er een houten knuppelpad aangelegd

Jachttoren

Van Setay keren we terug na 13km 800  naar de Baraque Michel..Een pracht wandeling op”Het dak van België.”

Invloed van de tand des tijd

Op wandel kom ik soms op de gekste plekken. In mijn omgeving liggen veel forten, kastelen,vroegere hoven en verlaten plekken waar weinig mensen komen. Regelmatig stoot je dan op een ontdekking die je niet kan plaatsen en vol mysterie zit. Ik ga dan op zoek naar informatie, maar soms vindt men verklaring voor opgemerkte dingen niet. Je ziet hier een brug over een grote gracht. De ballustrade is volledig verroest..Op de brug kon ik op een bepaald punt niet meer verder. De brug was ingestort en er restte  alleen een gapend gat. Op de achtergrond een half geopende verroeste,ijzeren poort die getuigde van vakmanschap en  toegang gaf  tot een ondoordringbare  wildernis.

In the middle of nowhere