We kenden enkele dagen winterpret met sneeuw,ijs en wintertemperaturen
Spinnenrag met laagje ijs.De natuur is de mooiste kunstenaar en niet te evenaren
Categorie: winterprik
Bloeiende cyclamen in tuinen en Arboretum
Cyclaam (Cyclamen) is een geslacht van vaste planten uit de sleutelbloemfamilie . De cyclaam is een knolgewas, dat weinig affiniteit vertoont met andere sleutelbloemachtigen
Plots verschijnen uit de platte ronde knollen massa minuscule bloempjes die de koude trotseren om onze tuinen op te fleuren
De rondbladige (tuin)cyclamen is een winterhard knolgewas dat een voorkeur heeft voor een plekje onder bladverliezende struiken. De plant bloeit in verschillende tinten roze en lila bloeit. Het is dan ook een prachtig gezicht als ze door een dun laagje sneeuw heenpriemen.
Ze maakt zich klaar voor een pirouette
De zwaan maakt zich klaar om aan een heerlijke opvoering te beginnen.
Een foto uit mijn archief. Na wat kunstjes op één poot en wat schuifelen maakt ze zich klaar voor een pirouette
Lekkernijen voor de vogels
Vroeger knipte ik de rozenbottels om er bloemstukjes mee te maken op school.Nu blijven ze in een wild hoekje in de tuin staan.Verleden week,bij de winterprik er een fotootje van gemaakt want toen sprongen ze nog meer in het oog met hun bloedrode rozenbottels.
Ongelooflijk maar waar
Tot verleden week bloeiden er nog vetplanten tegen mijn tuingevel
Sneeuw,Ik had er zo lang naar uitgekeken
Sneeuwt het eindelijk en kan ik niet op wandel in de natuur.Gelukkig heb ik een tuin en heb daar enkele kiekjes geschoten.
De Skinnia heeft rode bessen en die fleuren met een wit sneeuwhoedje mijn tuin op
De Camelia staat bomvol knoppen en gaat bijna bloemen maar heeft toch nog zijn winterjas aangetrokken
De Lemon hulst (groen blad met gele rand) lijkt net met poedersuiker bepoederd.Hij heeft gele bessen.
Ik heb ook een volledig donkergroene hulst en die draagt rode bessen.Die staat achter in de tuin en zo ver durfde ik niet de tuin in met arm in verband.
Die foto toon ik jullie wel eens een andere keer.
Berenkoud was het van morgen
Ijskoud en mistig toen ik vanmorgen naar ziekenhuis stapte.
Ik moest vanmorgen in alle vroegte naar het ziekenhuis voor een echografie.Zelf kan ik momenteel geen auto rijden.Met de bus ging ook niet ,de bussen zaten eivol en ik zou me niet kunnen vasthouden en was bang dat de scholieren tegen mijn schouder zouden duwen.Vond ook niemand die me brengen kon. Ben dus die vijf kilolmeter heen en 5 km terug maar te voet gegaan Het was nog een beetje donker om 7u30 en moest ook voorzichtig zijn want nu vallen zou, te gevaarlijk zijn. Ben terug thuis geraakt om 10u30 en heb onderweg enkele sfeerfotootjes gemaakt met een piepklein toestelletje want met de reflex is nu onmogelijk wegens het gewicht.
Onderzoek na echografie toonde zware kwetsuren aan.Pees van schouder naar arm is volledig afgescheurd.Volgende week kan ik eerst terecht bij schouderspecialist.
Ijsbloemen op een raam onderweg
Ijskoud maar de zon verscheen aan de horizon
ijspegelltjes hingen aan de takken
Ik volgde de vesten langs de Nete om aan het ziekenhuis te geraken.De koude ijle lucht gaf een beetje een mistig uitzicht
Op takjes stond ijshaar
Bij het terugkeren naar huis hing een waterzonnetje boven de Nete en dereven dunne laagjes ijs op de rivier
de bladeren hadden een ijsrandje
Plotselinge hagelbui
Ik was buiten een karweitje aan t’ uitvoeren toen ik overvallen ben door een zware bui hagelbollen zo groot als suikerparels.Ik stond op de 2 de trede van een laddertje om iets op te meten en ben door de hagelbollen van het laddertje geschoven.Ik was zeker niets gevaarlijks aan het doen.Ben niet gevallen maar toch zit ik met de miserie van een getorste arm.Niets gebroken maar echografie zal dinsdag uitwijzen of ik een spierscheur in mijn arm heb. Zolang maar rusten tot ik de uitslag heb. Zo maar in de zetel zitten is echt niets voor mij.Hier zie hoe in in enkele minuten in een massa hagelbollen stond. Heb ondanks de pijn met een piepklein toestelletje toch een foto gemaakt
Als mist de wereld kleiner maakt
Ik trok er in de vroegte op uit ,dik ingeduffeld want het was barkoud.De wereld was gehuld in een mystiek gordijn her en der delicate kunstwerkjes achterlatend op planten en voorwerpen.
De dikke mist maakte van de goed gekende plekken ,een raadselachtige wereld waar de horizon verdwenen was en oriëntatie veel inspanningen vroeg.
Gevangen in een bel van van mistige geheimzinnigheid genoot ik van “the sound of silence”.
Ik zat precies vacum verpakt in een veel kleinere miniatuurwereld.
Het bladertapijt was vrij glad onder mijn voeten zodat het soms balanceren was om niet uit te schuiven of te vallen.
Toch ondekte ik veel moois. Kijken jullie maar even mee.
Klikken op foto’s om te vergroten
Het kleine jachthaventje zag er grauw en kleurloos uit
Het had ook gevroren en de groene blaadjes kregen een wit ijsrandje
Na een uur begon de mist dunner te worden en ging de zon een gevecht aan om door de wolken te breken..maar dat duurde echt wel lang voor ze daar in slaagde
Bevroren dauwdraden begonnen stilletjes te ontdooien en druppels vochten tegen de zwaartekracht
De natuur kreeg terug kleur
Het kantwerk onstaan door mist en vorst zou volledig verdwijnen na het verschijnen van de zon
De wereld kwam terug tot leven en de eerste hond met baasje dook plots op
Op de mooie kunstwerkjes van moeder natuur verschenen meer en meer druppels
de natuur bekende na enkele uren terug kleur
Ijskoud bij het krieken van de dag
Als men op stap gaat voor een grote wandeling moet je vroeg op weg gaan want in deze tijd van het jaar valt de avond al heel vroeg.De natuur toont je dingen die je later op de dag als de zon begint te schijnen niet meer zien kan.
Goudgeel herfstblaadje met ijskristallen is bij het neerdwarrelen in lage struik blijven hangen.
Klikken op foto om te vergroten
