Gingen we gisteren naar de verkleuring van de bruine boskikker kijken en nu toon ik jullie de bloemen en omgeving van het Zevenbergenbos in Ranst.
De bossen worden bloementapijten van witte bosanemoontjes die schitteren als witte sterretjes tegen het groen van het bos of blauw van de lucht.
De bosanemoon is een van de meest karakteristieke voorjaarsbloeiers en kan makkelijk herkend worden aan de witte bloemen, die soms roze tot licht paars kleuren. Onder de bloem groeien drie samengestelde bladeren, die op lange stelen staan en diep ingesneden zijn. De bloemen hebben 5-7 bloemdekbladen, die vooral aan de buitenkant ook wat paars-rood aangelopen kunnen zijn. De bloemdekbladen zijn behaard en zijn in feite gekleurde kelkbladen, die door hun kleuring op kroonbladen lijken. Echt kroonbladen ontbreken hier.Bosanemonen bloeien van maart tot en met mei.
In het begin van de bloei steken de meeldraden boven de stempels uit, waardoor deze elkaar niet aanraken. Daarna spreiden de meeldraden zich naar buiten waardoor zowel de helmknopjes als de stempels blootgesteld worden aan bestuivers (bijen en vliegen). Bij uitblijvend insectenbezoek doet de bloem toch aan zelfbestuiving. De éénzadige vruchten zijn zeer klein en worden door den wind verspreid.
Deze overblijvende plant groeit in loofbossen,De bosanemoon groeit enkel op niet te arme grond en vormt vaak uitgestrekte tapijten. De snelle verspreiding van deze soort is te danken aan de dunne ondergrondse wortels. De vrucht is eenzadig.
Dit was vroeger de toegang tot het Zevenbergenbos dat tot het kasteel behoorde.De zuilen van de toegangspoort en de brug werden al gerestaureerd maar de grote ijzeren poorten zijn nog in behandeling. Daar het bos bij het kasteel hoorde vindt men er ook bloemen en planten die je niet altijd in een bos ondekt
Op veel plekken in het bos vindt je madeliefjes
Een ontluikend blad van de wilde kastanje met de voorgevormde bloem
In de omgeving stond ook een bloeiende magnolia
Op wandel met de hond in de beukendreef
Op vochtige plekken in het bos vinden we de wilde, slanke sleutelbloem
In de omgeving van het bos staat nog een authentieke hoeve
we vinden er ook druiventrosjes overblijfselen van de kasteeltuin en bos
Her en der vinden we ook nog wat struiken van aalbessen
Her en der staan nog groepjes narcissen die allemaal bezoek hadden van hommels
Zoete wilde kers
Beek die naast en door het bos loopt
Een nog kale berk valt goed op door de witte kleur van zijn stam en takken tegen de blauwe lucht
De opgekrulde varen die zich steeds verder en verder ontrollen
Zicht in het wat donkere bos
Bloeiende mossen
Ontluikende knop van een Es
Maarts viooltje- Viola odorata De paarsblauwe tot violette bloemen van het Maarts viooltje,, kun je aan het eind van de winter vinden op de bosbodem in onze rijkere bossen. De matten die deze soort met zijn bovengrondse uitlopers vormt vallen dan op. De bossen zijn dan nog zonder blad en de soort profiteert als zogenaamde schaduwplant van de warmte van de instralende zon, die onbelemmerd de bodem kan bereiken.Hertvormige bladeren .De kleur van het bloempje blauwpaars De 2 zijdelingse kroonbladeren zijn naar beneden gericht
