Gisteren maakte ik het me moeilijk.Ik zocht het eindpunt van een wandeling op , om daar eens te beginnen. Bleek niet zo eenvoudig als je niet meer weet,hoe een veldweg daar noemde.
Ik reed dus even rond en rond en vond na 2 pogingen het smalle paadje naar de Molenbeekvallei..Op het moment dat ik de benaming “bloemenhoek las ,wist ik het zeker…Ik was op het goede pad.
Het paadje situeert zich naast deze mooie plek.
Aan de overzijde een groot veld met ingezaaide bloemen,spijtig genoeg de meeste al uitgebloemd.
Weet je dat zonnebloemen met de zon meedraaien zodat hun gezichtjes de hele dag naar de zon toestaan en ’s nachts terug naar oosten kijken.Dat noemt men heliotropisme.Tegen de tijd dat de bloemenhoofdjes zich openen verstijft de bloemstengel in oostelijke stand en is het heliotropisme voorbij.Ze staan dan altijd naar de zon gericht.
Na al die schoonheid trok ik de Molenbeekvallei in.
Het kleine gebouw in de achtergrond is een vogelkijkhut
Een houten brug met platform geeft je de kans van bovenaf de poel te bestuderen.
Mijn heerlijk platteland waar je bij valavond de kans hebt,reeën te zien lopen.
